Westies from Belgium
​
Beste leden en lieve Westies,
Welkom op de 4de Westie-wandeling van onze groep “Westies from Belgium”.
Wat is er dit jaar toch weer veel gebeurd!
We hebben moeten afscheid nemen van een sterkte madame Christine Lenaerts.
We hebben afscheid moeten nemen van een aantal lieve witte en zwarte vrienden.
We hebben nieuwe leden en nieuwe puppy’s mogen verwelkomen,
We hebben met de hulp van onze groep toch weeral een aantal Westies aan een gouden mandje kunnen helpen.
Het was een heel leuk jaar in onze groep waar we klaar stonden om elkaar met raad en daad bij te staan in gelukkige, maar ook in moeilijkere tijden.
Het voltallige bestuur van de Westies from Belgium verdient zoals altijd even aandacht:
-
Heidi voor het bijhouden van de ledenalbum, de herinneringsalbum en de verjaardagskalender, maar vooral voor de hele mooie en lieve verjaardag wensen voor al onze leden.
-
Ingrid voor het in oog houden van alle sites met herplaatsbare Westies en Schotten en het helpen van mensen bij de adoptie.
-
Benny voor de mooie jaarkalenders van 2018.
Graag wil ik jullie bedanken voor al de vriendschap, het vertrouwen dat jullie in de groep hebben en omdat jullie hier weer zo massaal aanwezig zijn.
Ik wens iedereen een hele fijne dag en heel veel wandelplezier.
Lieve groeten,
Marianne
Inhoud boekje 4de editie Westies from Belgium
-
Welkomstwoordje
-
Programma wandeling
-
Noa, mijn lieve, kleine boef, door Petronella
-
Een jaar in woord en beeld, reporters Woody en Zita
-
Longfibrose door Prof. Dr. Cécile Clercx
-
Bo en Lizzy door Joke
-
Afscheid van Christine
-
“I love being owned by a Westie and all the love they bring each and every day” door Esther Cuyvers
-
Een klein dankwoordje
Programma 4de wandeling van Westies from Belgium op zondag 27 mei 2018
​
12.00 uur Ontvangst met een boerenpannenkoek en een drankje in ’t Bakkershof, Kastijdestraat 15, 9820 Merelbeke
​
14.00 uur Iedereen verzamelen voor de groepsfoto.
​
14.15 uur Vertrek voor de uitgestippelde wandeling in de velden en de nabijgelegen bossen.
​
16.00 uur Samenkomst aan ‘t Bakkershof voor een drankje en natuurlijk moeten we nog even napraten. Vanaf deze tijd wordt de tombola getrokken.
​
17.00 uur Voor de fijnproevers onder ons een lekker boerenbuffet
Noa, mijn lieve kleine boefje
​
Noa vind het maar niks als ik achter de computer zit. Dan vertoont ze claim gedrag.
​
Vanochtend ging ze een stapje verder. Ze zat onder de tafel en plotseling hoorde ik haar piepen. Had ze het snoer doorgebeten: Ö Externe schijf uitgeschakeld. Nu kan ik even niet verder. Hoop niet dat de externe nu kaduuk is. Noa heeft haar zin: baasje zit niet meer achter de computer! Ik denk wel dat ze een schok heeft gehad. Ze is erg rustig nu en ze wil even niets, ze is natuurlijk erg geschrokken. Ik kan niets verkeerds aan haar ontdekken, dus ze zal zo wel bijdraaien denk ik.
​
Ik heb de bibbers als ik denk aan wat had kunnen gebeuren, dus maar liever niet aan denken. Zo'n doerakje.
Ze deed het denk ik puur uit verveling. Wat diertjes toch zo leuk vinden aan kabels knagen zal ik nooit begrijpen, maar het deed me wel denken aan een gedicht dat ik ooit op facebook heb gelezen:
Een couplet uit het gedicht - The life of a Puppy:
Mama later phoned Daddy, and said, "It was frightening!"
That afternoon, she was sure I'd pooped lightning.
She'd sat at the computer, while I chewed the cord,
She thought I was mad, but I was just bored.
​
Nog zo’n Noa ‘grapje’, maar dan onschuldiger. Noa speelt na haar uitlaatrondje graag even met de slofjes van ons kleinkind. Ze weet wel dat het niet mag, maar het is zo leuk.
Als ze met haar pootje op de neus van het slofje tikt, dan springt dat slofje een eindje de lucht in en zo zijn er nog meer geinige stunts die je met die slofjes kunt uithalen. Ze kan er gewoonweg niet afblijven. “Ik maak ze niet stuk.
Echt niet!” Als de slofjes te klein worden voor ons kleinkind, zouden ze uitstekend dienst kunnen doen als hersenwerkjes.
Ze wil ook graag samen spelen, maar om haar balletje of ander speeltje dan af te geven, dat vind ze nog moeilijk.
Maar als ik nu achter de computer zit komt ze speeltjes brengen en die legt ze voor me neer. Zou ze toch haar lesje hebben geleerd?
​
Groetjes van Petronella en een pootje van Noa.
​
Een jaar in woord en beeld ( reporters Woody en Zita voor Westies from Belgium )
Wat een druk jaar is het alweer geweest, we geven jullie een korte terugblik :
wij hebben de foto’s gekozen en de tekst gedicteerd, vrouwke heeft het mogen typen
​
Als onze vriendjes Ody en Jazz op bezoek komen dan is er altijd wel waterpret, dat doet zo’n deugd als het warm is, vooral met waterballonnen spelen blijven we allemaal heel leuk vinden. Vrouwke moest Jazzje wel een beetje helpen om in het zwembad te geraken, de rand was te hoog.
​
Op werelddierendag zijn we samen met ons vriendje Izar weer naar het rusthuis geweest en we mochten op de rode loper defileren voor al de bewoners, onnodig te zeggen dat we weeral veel succes hadden!
En vrouwke wist het niet want die was met vakantie…
​
Woody en ik, wij plagen mekaar heel graag en alle dagen krijgen we wel ‘een gekke scheut’ , wat vinden jullie van onze tango ?
​
Als onze baasjes weg moeten en wij kunnen niet mee dan mogen we naar ons vriendje Izar. Hier heeft tante Katleen foto’s gemaakt in een kistje whisky.
In maart hebben we afscheid moeten nemen van Izar’s baasje, na een korte maar hevige ziekte is hij een ster aan de hemel. En elke avond kijk ik omhoog om te zien of hij er is want hij was onze grote vriend.
​
Mijn zus Zita is een zotte doos, of moet ik zeggen een zotte bloempot?
Ze speelt doodgraag met bloempotjes en vond het nodig om dit groot exemplaar even op haar hoofd te zetten. Gelukkig was nonkel Eric in de buurt om er een leuke foto van te maken.
​
Elk jaar mogen we naar de fotoshoot bij tante Bea in het Torenhof, voor het goede doel. Wij vinden alle uitstapjes leuk vooral dat we er elke keer vriendjes terug zien.
Hier controleert Woody of mijn haar nog goed ligt…
​
Vrouwke heeft een nieuwe hobby ! Ze heeft leren trimmen ! En wie is er de sigaar ? Juist ! Woody en Zita.
Ze heeft een trimtafel en alles wat er bij moet om ons weer netjes te maken.
En wie kruipt er onder de auto om er aan te ontsnappen ?
(nvdr de tafel staat in onze garage )
Zita want die vindt trimmen en kammen maar niks…
​
En onze laatste foto is er eentje met onze grote broer Natan, als vrouwke en baasje met het vliegtuig op vakantie gaan dan komt Natan met zijn baasje bij ons wonen en dan leren we poseren. Nonkel Eric zegt : ZIT en BLIJF en wij doen dat. En hij maakt ons ook mooi wit zonder ons te wassen, hij mag dat gerust eens aan vrouwke leren dan hoeven we niet meer in bad!
​
Dank aan nonkel Eric en tante Katleen voor de foto’s.
Pootje van Woody en Zita.
​
IDIOPATHISCHE LONGFIBROSE (ILF) BIJ DE WESTIE.
Prof. Dr. Cécile Clercx, Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Luik,
Departement klinische wetenschappen van de Gezelschapsdieren en Paarden, België
Inleiding
Longfibrose wordt gekenmerkt door een geleidelijke omvorming van longweefsel tot verhard
bindweefsel, waardoor er geleidelijk ademhalingsproblemen/benauwdheid ontwikkeld. Deze
longfibrose noemt men “idiopathisch” omdat men de onderliggende aandoening die deze ziekte
veroorzaakt nog niet heeft kunnen identificeren. Idiopathische longfibrose (ILF) is een
chronische ziekte, die geleidelijk tot uiting komt, en vooral gezien wordt bij terriërs, met name de West Highland White terriër (WHWT).
Ook in de humane geneeskunde wordt ILF beschreven, en naar schatting 1 mens op 2500 à 7000 (prevalentie) zou met deze aandoening geconfronteerd worden. Getroffen personen zijn vaak ouder dan 50 jaar wanneer de diagnose gesteld wordt, en helaas vordert deze ziekte steeds verder met uiteindelijk enkele jaren later het overlijden van de patiënt tot gevolg.
Het is niet geweten hoe vaak deze ziekte exact bij de hond voorkomt, al was het maar door het feit dat deze ziekte zo moeilijk aan te tonen valt. Hoewel de onderliggende oorzaak niet bekend is, doet de voorbestemdheid van de WHWT voor deze ziekte een genetische basis vermoeden.
Ook bij de mens lijken sommige families meer voorbestemd te zijn, hoewel ook andere oorzaken (bv. Neveneffecten van sommige medicaties) beschreven zijn, het merendeel krijgt echter nog steeds de titel ‘idiopathisch’.
Welke honden worden aangetast
​
Men vindt ILF voornamelijk bij vele terriërs, maar de West Highland White Terriër in het bijzonder.
Bij de WHWT ziet men dat de symptomen van ILF voor de eigenaar zichtbaar worden vanaf middelbare leeftijd, maar de ziekte kan zich ook eerder manifesteren (zoals bij de SBT).
​
Welke symptomen merkt men voornamelijk op bij aangetaste honden?
Honden met ILF vertonen progressieve dyspneu (kortademigheid/benauwdheid),
inspanningstolerantie en soms ook hoesten, en goede momenten wisselen zich typisch af met
slechtere.
De klinische tekens bij inspanning zijn in het begin niet altijd herkenbaar, aangezien oudere
dieren sowieso al een minder uithoudingsvermogen hebben, en de eigenaar dit dus ook als een
logische evolutie beschouwt. Bij gevorderde gevallen, lijden dieren sterk tijdens inspanningen, en beginnen zij te hoesten, vertonen zij uitgesproken vermoeidheid en kan zelfs cyanose
(blauwverkleuring van de slijmvliezen) opgemerkt worden. Deze cyanose is een ernstig teken van een slechte gasuitwisseling ter hoogte van de longen. Bij gevorderde longfibrose kunnen ook nog andere grote complicaties optreden zoals pulmonaire arteriële hypertensie(gestegen bloeddruk in de longcirculatie), waardoor men nog sneller buiten adem raakt en hartfalen kan ontwikkelen.
Hoe kan men de diagnose stellen?
Een diagnose van ILF stellen is lastig en moeilijk, wat meteen verklaard waarom de ziekte
waarschijnlijk onder gediagnosticeerd is. Men moet vooreerst vele andere oorzaken van hoesten, dyspneu en inspanningsintolerantie uitsluiten. Op klinisch onderzoek kan men vaak de relatief typische aanwezigheid van reutels op longauscultatie vaststellen.
Deze reutels zijn evenwel niet altijd aanwezig. Bijkomende onderzoeken, zoals een radiografie, bronchoscopie, of bloedonderzoek zijn overwegend teleurstellend. Ze zijn echter noodzakelijk voor het opsporen van andere chronische ademhalingsaandoeningen zoals niet-specifieke chronische bronchitis, ziektes van neoplastische aard en atypische infecties. Radiografisch onderzoek kan vaak zonder anesthesie of verdoving uitgevoerd worden, bronchoscopisch onderzoek, daarentegen, vereist steeds anesthesie van het dier.
Tijdens deze procedure, worden de luchtwegen onderzocht met behulp van een kleine camera die via de luchtpijp naar de kleinere luchtwegen wordt gebracht, en waardoor stalen kunnen worden genomen. Hiervoor wordt een kleine hoeveelheid steriel vocht geïnjecteerd en daarna terug opgezogen (broncoalveolaire lavage = BAL) en vervolgens onderzocht. Mogelijke hartkwalen worden uitgesloten door middel van een echocardiografie, welke geen verdoving vereist. Een CAT-SCAN/CT-Scan van de borstholte is veel gevoeliger dan gewone radiografieën, en hiermede kan de diagnose zelfs in vroege gevallen gesteld worden, door het opmerken van relatief typische letsels (“honingraten-patroon”), zoals bij de mens.
Bij de hond met ILF vindt men voornamelijk dezelfde letsels als bij de mens, maar een zekere
diagnose van ILF is enkel mogelijk via een histopathologisch onderzoek van het longweefsel. Bij onze dieren wordt dit histopathologisch onderzoek echter slechts zelden uitgevoerd ten gevolge van de financiële meerkosten, het meer invasieve karakter en de nood aan een algemene anesthesie.
Tenslotte verandert een absolute diagnose voorlopig niet veel aan de behandeling, wat de neiging tot dit type van bijkomend onderzoek doet afnemen.
Andere onderzoeken die worden uitgevoerd op honden met ILF zijn er op gericht om de
ademhalingsfunctie te evalueren.
​
Bij de mens, worden respiratoire longfunctieproeven op regelmatige basis gebruikt. Bij de hond gebeurt dit enkel in niet levensbedreigende situaties en mits medewerking van het dier. Men kan functionele testen doen die minder ingrijpend zijn, zoals de verzadiging van hemoglobine (eiwit uit rode bloedcellen dat zuurstof transporteert) met behulp van de pulsoxymeter, meting van arteriële bloedgassen, de “6-minutes-walk-test”, of plethysmografisch. Voor pulsoxymeter plaatst men een sonde op de slijmvliezen die de saturatie bepaald, maar deze methode is weinig betrouwbaar, zeker bij dieren met gekleurde slijmvliezen. Bloedgasanalyse evalueert de longfunctie veel betrouwbaarder, maar vergt ideaal een arterieel bloedstaal. De “6-minutes-walktest” is erg simpel en kan herhaald worden om de evolutie van de ziekte op te volgen: men meet simpel de afstand van het parcours dat het dier in 6 minuten aflegt; hoe verder de ziekte gevorderd is, hoe minder groot de afstand zal zijn die het dier aflegt voor het een pauze neemt.
Behandeling
De ziekte verloopt progressief; de prognose op langere termijn is dus jammer genoeg somber. Tot op heden is er helaas geen enkele efficiënte behandeling gekend. Een regelmatige medische controle is er voornamelijk op gericht om de symptomen zo goed mogelijk te controleren en de levenskwaliteit van de hond zo goed mogelijk te houden. Zoals bij een chronische hoest, kan het aangewezen zijn om een symptomatische behandeling in te stellen of ook ontstekingsremmers te geven. In geval van een arteriële pulmonaire hypertensie is echter ook een specifieke behandeling vereist. Binnen afzienbare tijd zullen wij echter ook over nieuwe medicijnen beschikken waarvan uw dier kan profiteren.
Waar staat het onderzoek?
Het onderzoek in de humane en de diergeneeskunde volgt 2 belangrijke sporen: het opsporen van de mechanismen die tot longfibrose leiden, in de hoop om nieuwe therapeutische mogelijkheden te ontdekken om de progressie van de fibrose te stoppen. Verschillende studies zijn reeds gestart om nieuwe moleculen te testen, maar deze onderzoeken zijn nog lopende. Ondertussen vormt de hond een model van een ziekte waaraan ook verschillende mensen lijden. Verschillende onderzoeken in de diergeneeskunde zijn aan de gang en richten zich op:
De identificatie van biologische markers, het is te zeggen moleculen die men in bloed of BAL vloeistof kan aantonen en die een eenvoudigere diagnose van de ziekte zouden toelaten zonder noodzakelijke biopsie.
Het opsporen van eventuele genetische afwijkingen die de ziekte veroorzaken, om zo reeds op zeer jeugdige leeftijd dragers te kunnen aantonen en hopelijk vervolgens te kunnen uitsluiten voor de kweek, om zo het ras te beschermen.
Het beter begrijpen van het ziekteproces, om zo eventueel ooit een geneesmiddel te kunnen
ontwikkelen tegen deze vooralsnog ongeneeslijke ziekte.
Uiteindelijk kan alle kennis die we vergaren over ILF bij de hond ook zijn nut bewijzen bij de
onderzoeken in de humane geneeskunde.
Vertaling: Ina Vanderstraeten
Hallo, hier een verhaaltje van 2 westies uit Nederland.
Ja waar ga ik beginnen?
Wat waren wij van streek toen we in oktober hoorde dat onze Bo, toen 8 jaar diabetes heeft. Wij hadden nooit iets gemerkt.
Ik moest naar de DA en daar kwam het bij toeval uit dat het diabetes was.
We zijn begonnen met 5 eenheden insuline en nu is het ‘s morgens 9 eenheden en ‘s avonds 8 eenheden
Sinds wij ondeugende Lizzy erbij hebben, speciaal voor Bo gaat het heel goed en blijft Bo stabiel, met af en toe een uitschieter.
We waren eerst van plan een pup te nemen maar dat vonden wij voor Bo te druk, dus hebben wij een oplossing gekregen van Jo en Maria Claassens uit Schimmert. Die hadden een hele mooie meid genaamd Lizzy die we misschien zouden krijgen als Maria daar mee zou instemmen en dat gebeurde.
Na veel contacten hebben wij Lizzy opgehaald. Onze Bo is natuurlijk meegegaan.
In de auto ging het al geweldig met die twee. Wat een schat van een hondje en zo, een n mooi hondje is Lizzy.
Vanaf het ogenblik dat ze bij ons is gaat het goed met onze Bo.
Maar Lizzy is een vreselijk ondeugend hondje. Als Lizzy iets doet wat stout is waarschuwt Bo ons. Wij zijn nu op onze boot en het lijkt of Lizzy nooit anders gewend is, en daar waren we anders bang voor.
Deze morgen kwam er een boot achter ons liggen met een hondje aan boord en Lizzy was zo aan het blaffen dat ik haar al 4 keer beneden heb gezet en wat heeft die ondeugd nu gedaan een tomaat uit de fruitschaal gepikt, ik zag het net op tijd.
En zo kan ik nog wel veel meer verhaaltjes schrijven over die 2 maar het gaat erom dat Lizzy het echte medicijn is voor Bo.
Groetjes van 2 westies uit Nederland
Groetjes joke
Rust zacht lieve Christine.
Bedankt voor je vriendschap, we gaan je missen in de groep.
“I love being owned by a Westie and all the love they bring each and every day” Sherrie King
​
Vandaag is het de 4de Westie wandeling.
Allemaal Westies met hun baasjes. Baasjes die allemaal ‘zot’ zijn van hun beestjes.
Baasjes van geadopteerde Westies, baasjes van ‘toevallig gekregen’ Westies, van aangekochte Westies.
Een huisdier dat in ons hartje huist, een bruisend hondje, klein en pittig, vrolijk wit met een rechtstaand staartje.
En dat is het net, het is ons huisdier.
Toen ik een week geleden op onze FB-pagina een artikel zag voorbijkomen – de genezende kracht van dieren – besefte ik plots hoeveel ze er voor ons betekenen.
Ze zijn er voor ons als we het nodig hebben.
Natuurlijk is er altijd een nuance te beschrijven, sommigen doen het intens en sommigen merken het op en wachten af. Elke Westie is zo verschillend als dat er mensen verschillend zijn.
In hoeverre hebben jullie huisdieren jullie geholpen?
Of andersom?
Geven jullie Westies jullie vanuit dankbaarheid weer die liefde vanuit hun hartje terug?
Een uitdaging, dus ik ging even op onderzoek.
Ons verhaal begint met een bijzondere diagnose hier in huis.
Milde ASS bij mama en zoon. Ons Fien is voor ons een hartverwarmende aanwezigheid waardoor we ons gelukkiger voelen en ze is zeker een troostende en waakzame Westie. Ze is heel betrokken in ons gezin. De kweker zegt dat ze heel ‘erg gericht is op ons’.
Wij, met de diagnose, hebben een intense ‘liefde’ voor ons Fien, ze is voor ons als een partner, of ben ik nu voor vele lezers aan het overdrijven …
Ons Fien, ik kan ze niet meer missen!
​
liefdeuitdehemel.blog/2018/05/19/helend-huisdier/
Dat is ons verhaal, er zijn natuurlijk vele Westie liefhebbers, dus ben ik benieuwd naar jullie verhalen over de helende kracht van jullie diertjes.
Het is een beetje zoals ik had verwacht, de zinnen van beminnen komen naar boven, zowel van baasjes naar Westie als van Westie naar baasjes
​
-
J. is mijn alles, misschien overdrijf ik wel met hem en vele mensen begrijpen mij soms niet of vinden dat ik overdrijf, maar hij is echt mijn rots in de branding.
Deze Westie liefhebber beschrijft hoe haar hondje haar steunt bij depressie en in moeilijke periodes.
​
-
We zagen haar op de site van Asiel en waren meteen verloren. Ze steelt iedereens hart. Ze is ons alles, L. is nu 2 jaar en 3 maanden bij ons
​
-
Ik zou ze voor geen geld kunnen missen. Ze was ook de grote lieveling van mijn overleden vader. Dat maakt ze nog specialer xxx
-
M is mijne beste vriend
-
Mijn eerste Westie kocht ik in 1990, er hing een advertentie bij de bakker. Ons ma was net overleden, voor mij was dat een teken dat zij terug in mijn leven wou komen en dat ze altijd bij mij wou zijn. Mijn tweede Westie kreeg ik van mijn man na 1jaar gemis. Het zijn als kinderen opvoeden, verwennen, liefde geven en krijgen; onze P is nu altijd bij mij, het geeft mij rust, warmte en liefde: wat heeft een mens nog meer nodig?
-
Mijn honden betekenen alles voor mij, een huis zonder hen is geen thuis, ze troosten je als je verdrietig bent, maken je aan het lachen en soms aan het huilen en zijn oneindig trouw, daar kunnen wij mensen nog van leren.
​
Dit verhaal is prachtig, zo werkt hondenliefde
“Luna betekent ook zo veel voor mij, 2 jaar geleden had ik mijn Maltezer Zoë moeten afgeven en ik dacht, zo een lief hondje ga ik nooit meer vinden. Bijna onmiddellijk na Zoë kwam Luna in mijn leven en ze heeft mij geholpen met mijn verlies. Ik heb nog nooit zo’n hechte band met een hond gehad als zij: zij ziet mij echt als haar baas, ze kan niet zonder mij en ik niet zonder haar Ik heb me nog nooit zo geamuseerd als met mijn Westie nu. In die periode probeerde ik ook zwanger te geraken. Ik kon toen mijn gedachten op haar zetten en iets later was ik dus zwanger. Ik voelde me dubbel zo gelukkig en nu nog steeds! Ze is mens- kindvriendelijk, echt een uniek, lief hondje, ik kan zo maar blijven doorgaan. Een echt leuk hondje voor Hannah, mijn dochtertje. Zelfs nu blijft ze een deel van het gezin, ik laat haar niet in de steek en ik betrek haar bij alles. Ook al heb ik mijn baby, ik heb nog steeds moeite om zonder haar weg te gaan, ze betekent echt alles voor mij.”
We kennen veel verhalen en voelen het precies aan zoals in deze citaten wordt gezegd:
​
-
Ik kan bijna zeggen dat ik getrouwd ben met mijn Westie
-
Met onze M. is het altijd feest! Hij is GEWELDIG!
-
Als ik aan haar denk word ik zo blij en dankbaar dat ik haar baas mocht zijn
-
Zo trouw, wij begrepen elkaar!
​
Nog een bijzonder verhaal
​
Lucien schrijft op de fb pagina dat hij zijn eerste Westie S kocht toen hij thuis kwam te zitten door omstandigheden.
Hij moest met haar naar buiten en S maakte hem elke dag vrolijker!
Helaas bleef zijn ziekte, maar zijn ‘witte tornado’ maakte zijn leven draaglijker.
17 jaar waren ze samen, hij heeft nog nooit zo erg gerouwd om een hondje en schrijft;
​
-
Nu heb ik sinds een kleine maand Shanty en ook zij heeft nu al mijn hart gestolen . Niets mooiers dan een Westie om je heen
​
Dit is een verhaal uit het leven gegrepen!
​
En natuurlijk kunnen we ook Jacoba Prins volgen met Bo en sinds kort ook Lizzy
​
-
Dat is een heel verhaal, onze Bo heeft heel veel verdriet weggenomen toen wij onze eerste Westie verloren. Bo heeft ook heel veel verdriet met ons gedeeld door de ernstige ziekte van mijn man. Ik bespaar je de details. Toen kreeg onze Bo diabetes en hebben wij via Jo en Maria uit Schimmert onze Lizzy erbij en die is echt het medicijn voor onze Bo, waar het nu goed mee gaat. Bo is 9 en Lizzy is net 1 jaar geworden
Natuurlijk kunnen huisdieren in het algemeen veel betekenen.
Zo stelde ik de vraag op een forum voor bijzondere kinderen: Welk effect hebben huisdieren op hun 'bijzondere kinderen’.
​
Wat opvalt is dat er veel over rust en kalmte is geschreven, dat geven de dieren aan hun huisgenoten.
Knuffels doen het ook heel goed, zelfs bij kinderen die het moeilijk hebben met menselijk contact en het bij dieren wel kunnen.
Zowel de honden- als de kattenbeesten voelen de kinderen goed aan en zorgen voor communicatie tussen de bijzondere kinderen.
Empathie tonen en de huisdieren met hart en ziel verzorgen komt ook voor in vele verhalen.
Er is het heel mooie verhaal van een kind dat vertrouwen krijgt om ‘de wereld te gaan ontdekken’ omdat zijn hondje hem altijd ‘volgt’. Zijn mama beschrijft – het is zijn beste vriend! Hij ziet zijn hond zo graag dat zijn mama denkt dat ze - op de tweede plaats komt, (knipoog) –
Hij is heel trots op zijn dieren, ze brengen hem tot rust.
​
Huisdieren voor de grote verdrietjes en de kleine dingen in ons leven.
Zo lees ik in dit artikel
“Huisdieren hebben een helende werking op mensen - een huisdier hebben is gezond.
Een trouw makkertje waar je dag in, dag uit met liefde voor kunt zorgen.
Het is zelfs wetenschappelijk bewezen dat mensen zich geestelijk en lichamelijk prettiger voelen als ze een huisdier hebben.
Een huisdier zorgt er ook voor dat je in beweging blijft. Bovendien geven dieren afleiding waardoor de aandacht van eigen pijntjes en kwalen afneemt.
Ze zorgen blijkbaar voor de basisbehoeften van een mens: liefde geven, strelen, knuffelen en aaien - 'het dier luistert tenminste'.
Ouderen met een huisdier hebben een betere fysieke conditie, niet alleen maar omdat ze
meer beweging krijgen, maar ook door de zorg voor het dier - een huisdier geeft zin aan het leven.”
Bron Huisdieren hebben een helende werking op mensen.
​
http://www.dierenartsonline.nl
​
Een huisdier heeft dus een invloed op ons welzijn!
​
Dat zag je ook meteen in de antwoorden op mijn vraag via mijn blog.
- Een herder die in de school rondliep en die een ‘rustpunt’ was voor de leerlingen
- De kennismaking met een blindengeleidehond die in de school een hoogtepunt bleek te zijn
- Een gerust gevoel als de poes op je komt liggen om uitgebreid te liggen spinnen
Het is zo, je kan er niet omheen: dieren in je leven hebben draagt bij tot levensvreugde, hoe klein en hoe groot ze ook zijn. Ik zie op de fb pagina Westies passeren die een ‘prinsenleven’ hebben – ze hebben het allemaal eigenlijk .
Ik zie ook veel Westietjes passeren die een gouden mandje zoeken en dan gaat telkens mijn hartje sneller slaan. Ik ben steeds benieuwd door welke adoptieouders dit hondje een gouden mandje gaat vinden.
En ja hoor, mijn hartje is altijd heel blij als ik ze zie terugkomen bij leden die ze hebben geadopteerd.
Ik kan er lang over schrijven, ze zitten in mijn hart, onze huisdieren, erover schrijven is heel anders dan ermee gaan wandelen, dus hier is de samenvatting;
“* Dus…voor alle mensen geldt: het samenleven met honden en katten heeft een positief effect op de bloedsomloop. Zij brengen mensen aan het lachen wat op zich al een genezende werking heeft. Ze dwingen ons tot non-verbale communicatie en geven toestemming tot regressie (teruggaan in een kinderlijk gedragspatroon). Daarom kunnen zij een beetje ‘kinderlijk geluk’ terugbrengen in iedere persoon.”
Bron Huisdieren hebben een helende werking op mensen.
http://www.dierenartsonline.nl
Ik wil nog graag mijn dank voor de fb groep beheerders uitspreken
​
- Bedankt voor de deskundigheid en de hartelijke benadering tijdens intense gebeurtenissen in de groep
- Bedankt voor de informatieve benadering van adoptie hondjes die voorbijkomen
- Bedankt voor de mooie kalenders elk jaar
- Bedankt voor zoveel menselijkheid en liefde voor onze Westies
Esther Cuyvers
Een woordje van dank:
Voor de organisatie van onze 3de wandeling wil ik Ingrid en Benny in het bijzonder bedanken. Het was fijn om ook dit jaar samen alles voor te bereiden.
Maar er zijn nog andere leden die geholpen hebben en die moeten toch ook even vermeld worden:
· Prof. Dr. Cécile Clercx, voor haar artikel over longfibrose
· Simone die gezorgd heeft dat we zulke mooie sjaaltjes hebben
· Miranda voor haar prachtige tekeningen
· Onze reporters van dienst Zita en Woody
· Joke, Petronella en Esther die gezorgd hebben voor de mooie teksten
· Calio Cambien en Bosque Felino voor de leuke attenties
· Alle leden en niet leden die de aantrekkelijke prijzen voor onze tombola hebben gegeven
Tot volgend jaar!!!
